Świadome planowanie powiększenia rodziny, a co za tym idzie poczęcie potomstwa, również powinno wiązać się z wizytą u ginekologa i sprawdzeniem naszego stanu zdrowia, a w określonych przypadkach również stanu zdrowia naszego partnera. Dlatego nic nie stoi na przeszkodzie, by na taką wizytę wybrać się wspólnie. Za konsultację lekarską w 2023 roku zapłacisz od 150 do 300 zł. Na pewno tańsze będą wizyty umówione z wyprzedzeniem, a nie nagłe wizyty np. w weekend. Przygotuj się na dodatkowe koszty w przypadku badań prenatalnych, konsultacji genetycznych czy zabiegu zakładania wkładki wewnątrzmacicznej hormonalnej. Pokonanie wstydu przed wizytą u ginekologa wymaga więc zarówno pracy nad samoakceptacją jak również uznania jej za cel niezbędny i konieczny do realizacji na drodze do bycia zdrową, a więc także spełnioną kobietą. Myślmy więc o korzyściach płynących z takiej wizyty. Odwracajmy uwagę od negatywnych myśli. Ginekolog jest lekarzem specjalistą, którego głównym działaniem jest profilaktyka, wykrywanie i leczenie chorób narządów płciowych u kobiet oraz prowadzenie ciąży i porodu. Jeśli pacjentka regularnie poddaje się badaniom kontrolnym, możliwe jest rozpoznanie schorzeń we wczesnej fazie, a ich leczenie jest ułatwione. Jak przygotować się do pierwszej wizyty u ginekologa? Jest kilka rzeczy, o których dobrze jest wiedzieć i na które się przygotować jeszcze przed samą wizytą. Po pierwsze, pamiętaj, że do ginekologa nie potrzebujesz skierowania, ale jeśli nie masz jeszcze 18 lat, do gabinetu musisz wejść ze swoim opiekunem prawnym. Po drugie Vay Tiền Nhanh Ggads. Kiedy powinna odbyć się pierwsza wizyta u ginekologa – czy od razu po pierwszej miesiączce, czy może później?Jak przygotować się do pierwszej wizyty u ginekologa Kiedy powinna odbyć się pierwsza wizyta u ginekologa – czy od razu po pierwszej miesiączce, czy może później? Zgodnie z rekomendacjami Polskiego Towarzystwa Ginekologicznego (PTG) pierwsza rutynowa wizyta u ginekologa powinna odbyć się po pierwszej miesiączce (zazwyczaj jest to przedział wiekowy 12-15 Taka pierwsza wizyta u ginekologa ma bardzo duży walor edukacyjny dotyczący fizjologii układu rozrodczego kobiety, przebiegu cyklu miesięcznego, seksualności, higieny intymnej, samobadania piersi oraz szczepień przeciwko wirusowi HPV. Zgodnie z polskim prawodawstwem, jeżeli osoba jest małoletnia, wizyta u lekarza ginekologa powinna odbywać się w obecności przedstawiciela ustawowego lub opiekuna faktycznego. Jak przygotować się do pierwszej wizyty u ginekologa Planując pierwszą wizytę u ginekologa możesz się do niej przygotować. Jeśli zastanawiasz się o co będzie Cię pytał ginekolog na pierwszej wizycie, poniżej lista pytań, na które możesz przygotować sobie odpowiedzi: od którego roku życia miesiączkujesz,kiedy miałaś ostatnią miesiączkę,czy twoje okresy są regularne, jak długo trwają, co ile dni pojawia się krwawienieczy krwawienia miesiączkowe są obfite, skąpe czy w normie (jak często musisz zmieniać środki higieniczne, które stosujesz i jakie to są środki),czy przed miesiączką oraz w trakcie miesiączki odczuwasz jakieś dolegliwości,czy rozpoczęłaś współżycie płciowe i czy jesteś aktywna seksualnie,czy miałaś zabiegi chirurgiczne w obrębie jamy brzusznej i miednicy,czy chorujesz przewlekle, a jeśli tak, to czy i jakie leki stosujeszczy w twojej rodzinie występuje choroba nowotworowa, w tym nowotwory ginekologiczne Przed pierwszą wizytą u ginekologa warto zastanowić się i spisać sobie pytania, które chcemy zadać lekarzowi. Każda wizyta u lekarza, a zwłaszcza pierwsza niesie ze sobą pewien bagaż emocji, który może spowodować, że o czymś zapomnimy. Lista pytań będzie naszym wsparciem w takich sytuacjach. Jeżeli chcesz dowiedzieć się więcej o tym jak przebiega pierwsza wizyta ginekologiczna, zajrzyj do artykułów: Pierwsza wizyta ginekologiczna , Wizyta ginekologiczna dziewicy. Warto również zaznaczyć, że do ginekologa powinnyśmy się udać na przykład za każdym razem kiedy ma miejsce jedna z poniższych sytuacji: nieprawidłowe krwawienia z dróg rodnychurazy narządów płciowych, miednicy mniejszejpodejrzenie wady rozwojowej narządów płciowychzaburzenia pokwitaniazaburzenia miesiączkowaniazakażenia narządów płciowych Nie mu­si­cie się spe­cjal­nie dla gi­ne­ko­lo­ga go­lić. Je­że­li ro­bi­cie to na co dzień, to zro­bi­cie to, ale je­że­li nie, to NIE ma ta­kiej ko­niecz­no­ści. Uwierz­cie mi, że gi­ne­ko­log nie zwra­ca uwa­gi jaką ma­cie „fry­zu­rę” (nie wie­rzę, że tak to na­zwa­łam :D). Nor­mal­nie się umyj­cie, tak jak co dzień. Je­że­li ma­cie wi­zy­tę po pra­cy, to nie mu­si­cie spe­cjal­nie le­cieć do domu, żeby wziąć prysz­nic przed wi­zy­tą. Wręcz nad­mier­na hi­gie­na przed wi­zy­tą jest nie­wska­za­na, bo może „ukryć” to, że ma­cie in­fek­cje i upła­wy. War­to za­ło­żyć spód­ni­ce. Bę­dzie­cie czuć się bar­dziej kom­for­to­wo i szyb­ciej się roz­bie­rze­cie (na ko­niec bedą dwie aneg­dot­ki o roz­bie­ra­niu się w ga­bi­ne­cie gi­ne­ko­lo­gicz­nym), ale je­że­li wo­li­cie spodnie, to też nie jest to „błąd”. Pod­czas ba­da­nia mo­że­cie zo­stać w bu­tach lub skar­pet­kach, je­że­li tak wo­li­cie. Mo­że­cie też być boso albo w ochra­nia­czach na sto­py – je­że­li są do­stęp­ne w prze­bie­ral­ni/wc. Jak tyl­ko wo­li­cie. Nam jest to obo­jęt­ne – nie ba­da­my prze­cież wa­szych stóp. Naj­lep­szy mo­ment na ru­ty­no­wą wi­zy­tę u gi­ne­ko­lo­ga, to kil­ka dni po skoń­czo­nej mie­siącz­ce. Wte­dy jest naj­lep­szy czas na po­bra­nie cy­to­lo­gii szyj­ki ma­ci­cy, oce­nę na­rzą­du rod­ne­go w USG oraz ba­da­nie pier­si. Mo­że­cie też przyjść w in­nej fa­zie cy­klu, na­wet pod­czas mie­siącz­ki, tyl­ko wte­dy NIE da się po­brać cy­to­lo­gii. Jak gi­ne­ko­log mówi: „pro­szę się przy­go­to­wać do ba­da­nia” albo „pro­szę się ro­ze­brać”, zna­czy to „pro­szę zdjąć majt­ki i wejść na fo­tel”. Nie zna­czy to, że ma­cie się ro­ze­brać ze wszyst­kich ubrań do na­go­ści, a to się zda­rza (oto pierw­sza kró­ciut­ka aneg­dot­ka – kie­dyś z prze­bie­ral­ni wy­szła do mnie ko­bie­ta zu­peł­nie naga, tyl­ko w szpil­kach – zgłu­pia­łam). Pier­si bada się za­zwy­czaj pó­niej, gdy ko­bie­ta „od dołu” się już ubie­rze. Nie za­wsze bada się pier­si. Moż­na za­miast tego zle­cić usg, bo to do­kład­niej­sze ba­da­nie. Dla gi­ne­ko­lo­ga wa­sza na­gość to nic no­we­go. Nie zwra­ca­my na to uwa­gi – nie krę­puj­cie się, nie ma cze­go. Ja na­wet ba­da­łam moją ro­dzi­ne i bar­dzo wie­le mo­ich ko­le­ża­nek. Dla gi­ne­ko­lo­ga „wasz za­pach” to też nic no­we­go. Mi oso­bi­ście dużo gor­sza wy­da­je się pra­ca sto­ma­to­lo­ga. Nie bada pa­cjen­ta 2 mi­nu­ty tyl­ko 30 mi­nut. A próch­ni­ca dużo go­rzej pach­nie niż na­wet jed­na z gor­szych in­tym­nych in­fek­cji (prze­pra­szam za ta­kie po­rów­na­nie). Do sto­ma­to­lo­ga lu­dzie co naj­wy­żej „boją się”, ale nie „wsty­dzą się” cho­dzić. A te­raz obie­ca­na aneg­dot­ka. Wie­cie, że gi­ne­ko­lo­dzy mają swój kod? Jak jesz­cze były pa­pie­ro­we kar­ty w przy­chod­ni to nie­któ­re pa­cjent­ki do­sta­wa­ły kod DSR – dłu­go się roz­bie­ra :D. Taką pa­cjent­kę wy­sy­ła się od razu do prze­bie­ral­ni i w tym cza­sie uzu­peł­nia się pa­pie­ry, a roz­ma­wia się z nią po­tem. Jest też kod BDSR – kto zgad­nie co to zna­czy? Słowniczek nazewnictwa medycznego czyli o ginekologii ludzkim językiem Autor: dr n. med. Patrycja Fiegler - RudolSpis treści Cytologia Ultrasonografia Ciąża Krioterapia Choroby Antykoncepcja 1. Cytologia Co to za badanie? Cytologia jest to bezbolesne badanie polegające na pobraniu komórek z szyjki macicy specjalną jednorazową szczoteczką na szkiełko. U osób bardziej wrażliwych moment pobierania wiąże sie z uczuciem niewielkiego dyskomfortu. Pobrany materiał jest następnie rozprowadzany cienką warstwą na jego powierzchni i natychmiast spryskiwany utrwalaczem (jest to tzw. rozmaz cytologiczny). Tak przygotowany rozmaz podlega odpowiednim barwieniu (metodą Papanicolaou) w laboratorium a następnie poddawany jest ocenie mikroskopowej i opisowi wg tzw. standardu Bethesda. Proszę zwrócić uwagę, że nie obowiązuje już stare nazewnictwo, do którego większość kobiet jest bardzo przyzwyczajona - czyli tzw. stopnie I, II ,III, IV Pap. Jaki jest cel badania cytologicznego? Badanie cytologiczne służy profilaktyce i wykrywaniu stanów przednowotworowych a także raka inwazyjnego szyjki macicy. Na podstawie badania cytologicznego ustala się dalsze postępowanie diagnostyczne (np. badanie kolposkopowe, pobranie wycinków i wyłyżeczkowanie kanału szyjki) oraz terapeutyczne. Badanie cytologiczne obniża ryzyko zgonu z powodu raka szyjki o ponad 80 procent. Wykonywane regularnie co dwa - trzy lata ma ogromna wartość profilaktyczną, ponieważ obserwowane pod mikroskopem zmiany zwykle o wiele lat wyprzedzają rozwój nowotworu. Jak przygotować się do badania? Na kilka dni przed badaniem nie należy stosować leków dopochwowo. Pacjentka powinna powstrzymać się od stosunków płciowych co najmniej 24 godziny przed badaniem. W przypadku stwierdzenia stanu zapalnego pochwy wskazane jest ich wyleczenie. Informacje, które należy zgłosić wykonującemu badanie lekarzowi to: data ostatniej miesiączki i czas trwania cykli miesiączkowych, aktualnie przyjmowane leki - zwłaszcza hormonalne. Badanie może być wykonywane u pacjentek w każdym wieku, a także u kobiet ciężarnych. Czasem po pobraniu materiału może wystąpić niewielkie, krótkotrwałe plamienie zwłaszcza u osób, które przebyły zabiegi na szyjce macicy, np zabieg likwidacji tzw. nadżerki. Co dalej po pobraniu materiału? Badania odczytują specjaliści wyszkoleni w zakresie cytologii ginekologicznej. Wynik po otrzymaniu może pozostać w recepcji do odbioru osobistego lub informacja o nim może być przesłana pocztą elektroniczną. Typowy czas otrzymania wyniku to około 14-21 dni. Wynik zostanie podany opisowo oraz wyznaczone będzie dalsze postępowanie. Wraz z wynikiem zaproponowany będzie również termin kolejnej kontroli. Jak często wykonuje się cytologię? Badania cytologiczne rozpoczęte powinny zostac 3 lata po inicjacji seksualnej (lub w 21 roku życia) i powtarzane regularnie co rok do 30 roku życia, a następnie co 2-3 lata (jeśli trzy poprzednie wyniki były prawidłowe). 2. Ultrasonografia Co to za badanie? Usg wykorzystuje się do uwidocznienia struktur niemożliwych do oceny podczas badania ginekologicznego. Mozliwy jest np. dokładny pomiar wielkości macicy, obecności mięśniaków w ścianie trzonu lub jamie macicy, grubości błony śluzowej trzonu macicy oraz stanu jajnikow. W okresie ciaży ultarsonograficznie można potwierdzić obecnośc w macicy żywej ciąży, wykryć nieprawidłowości genetyczne u płodu (wraz z badaniami biochemicznymi) oraz ocenić anatomię płodu. Jest nieocenioną metodą w przypadku prowadzenia ciąży wysokiego ryzyka. Nie wykazano jednoznacznie szkodliwego wpływu fal na płód jednak uważa się, że do badania u ciężąrnej powinny istnieć wskazania medyczne. Usg z reguły wykonujemy w 11-13 tygodniu, celowane na wady rozwojowe 20-22tygodniu oraz 30-32. W ciąży zagrożonej wykonujemy badania w zależności od wskazań klinicznych, w tym również ocenę stanu ciąży metodą Doppler USG z badaniem przepływów naczyniowych. 3. Ciąża USG we wczesnej ciąży: We wczesnej ciąży około 6 tygodnia jej trwania widoczny jest zarodek wraz z czynnością serca, która powinna być szybsza niż 80 uderzeń na minutę. Możliwe jest też rozpoznanie ciąży mnogiej w przypadku której oceniamy liczbę pęcherzyków ciążowych wraz z zarodkami, umiejscowienie i liczbę kosmówek, co jest niezmiernie ważne w prognozowaniu późniejszego rozwoju ciąż wielopłodowych. Diagnostyka prenatalna: Jest to szereg procedur w skład których wchodzą badania ultarsonograficzne, biochemiczne oraz w dalszej kolejności inwazyjne mające na celu oszacowanie ryzyka np. Zespołu Downa lub też wykrycie i zdiagnozowanie wady u płodu. We wczesnej ciąży pomiędzy 10 a 13 tygodniem wykonujemy pomiary przezierności karku (NT) oraz uwidaczniamy kość nosową (NB). Maksymalna dopuszczalna grubość NT wynosi od 2,5 mm do 3 mm. W przypadku uzyskania innych niż wymienione pomiarów, biorąc pod uwagę wiek matki, kierujemy Pacjentkę do dalszej diagnostyki. W wybranych sytuacjach wkazane może być wykonanie tzw. testu potrójnego. Polega on na ocenie we krwi matki stężenia gonadotropiny, estriolu oraz alfafetoproteiny. Nieprawidłowe wartości powyższych oznaczeń, opracowane komputerowo, informują o ryzyku dla płodu. USG w II trymestrze ciąży: W tym okresie ciąży w badaniu ultrasonograficznym wykrywa się znaczną większość wad rozwojowych płodu. Niemal wszystkie struktury płodu można poddać dokładnej analizie, łącznie z budową serca, przeponą, mózgowiem, nerkami oraz narządami płciowymi. Zwracamy szczególną uwagą na masę płodu, mogącą ulegać zmianom zarówno w kierunku jej zmniejszania, jak i w kierunku zwiększania. Ilość płynu owodniowego także może ulegać nagłym zmianom. Zwiększać się w przypadku wad układu pokarmowego lub maleć w skutek przedwczesnego pęknięcia błon płodowych, nie zawsze łatwego do zaobserwowania przez matkę bądź wad nerek u płodu. Poród przedwczesny (pomiędzy 22 a 37 tygodniem ciąży) Najczęstszymi objawami zagrożenia porodem przedwczesnym są skurcze macicy (twardy, napięty brzuch), skracanie się i rozwierania szyjki macicy - najczęściej z pojawieniem sie dużej ilości wydzieliny w pochwie. Dla rozpoznania skracania się szyjki macicy i rozwierania jej ujścia wewnętrznego posługujemy się ultrasonografią z użyciem sondy dopochwowej, mierząc długość kanału szyjki macicy, która nie powinna być mniejsza niż 2,5 cm oraz oceniając zaawansowanie ewentualnego jej rozwierania się w okolicy dolnego bieguna jaja płodowego. Jest to obiektywnie wiarygodny parametr, świadczący o pojawieniu się schorzenia nazywanego niewydolnością cieśniowo-szyjkową, które leczymy przez założenie specjalnego krążka na szyjkę. PIH - nadciśnienie indukowane ciążą Nadciśnienie indukowane ciążą (PIH) -terminem tym określamy pojawienie się wzrostu ciśnienia tętniczego krwi u pajentki mającej normalne ciśnienie przed ciążą (szczególnie u kobiet będących pierwszy raz w ciąży) a w niektórych przypadkach z obecnością białka w moczu oraz obrzęków uogólnionych - co ważne nie ustepujących po przespanej nocy. Nadciśnienie indukowane ciążą z towarzyszącym lub nie białkomoczem wraz z obrzękami jest niezwykle niebezpiecznym schorzeniem, wymagającym natychmiastowego leczenia. Może doprowadzić do wewnątrzmacicznego zahamowania wzrastania płodu, ataku dragwek okreslanego mianem rzucawki a w konsekwencji do przedwczesnego oddzielenia się łożyska z obfitym krwawieniem u matki oraz zaburzeniami krzepnięcia mogacymi doprowadzic do zgonu. Cukrzyca ciążowa - GDM: W trakcie II trymestru może pojawić się cukrzyca ciążowa, będąca zjawiskiem przemijającym po porodzie, ale mogąca również ulec utrwaleniu. Rozpoznajemy ją, wykonując test doustnego obciążenia glukozą (50g). Ocena dobrostanu płodu: Stan wewnątrzmaciczny płodu oceniamy obiektywnie za pomocą badań kardiotokograficznych (KTG), w razie konieczności w USG badamy przepływy krwi w naczyniach pępowinowych i tętnicach macicznych. Matce polecamy nadzór nad ruchami płodu w postaci liczenia ich do 10, co stanowi prosty i jedyny sposób subiektywnej oceny stanu wewnątrzmacicznego płodu. W zaawansowanej ciąży badania KTG wykonujemy co najmniej raz w tygodniu, przyszła matka liczy ruchy płodu. Niepokój powinien wzbudzać brak 10 ruchów w czasie dłuższym niż 3 godziny, przy czym nie należy opierać się na jednorazowym tego typu zdarzeniu, ciężarna kobieta obserwuje ruchy swojego dziecka od 34 tygodnia ciąży. Co po 38 tygodniu? Ocenie poddajemy przygotowanie szyjki macicy do skracania się i rozwierania, obniżanie się części przodującej płodu i zbliżanie się jej do tzw. linii międzykolcowej. Osiągnięcie przez część przodującą tej wysokości świadczy o wstawieniu się płodu do kanału rodnego. Ma to miejsce szybciej u kobiet, które nie rodziły, niż u wcześniej rodzących, choć nie stanowi u tych pierwszych czynnika prognozującego czas rozpoczęcia się porodu. W tym okresie ciąży dochodzi już zwykle do ustabilizowania się położenia płodu, tzn. przoduje główka (w znaczącej większości), miednica, lub mamy do czynienia z położeniem poprzecznym czy skośnym, co należy do rzadkości i zwykle wiąże się z anomaliami budowy macicy. Jeśli poród nie odbędzie się do czasu wyliczonego terminu, mówimy o ciąży przeterminowanej, zalecamy zgłoszenie się do oddziału szpitalnego 7 dni po terminie porodu. Badania w czasie ciąży Rekomendacje Polskiego Towarzystwa Ginekologicznego w zakresie opieki przedporodowej w ciąży o prawidłowym przebiegu: Termin badania Badania diagnostyczne Badnia laboratoryjne do 10 - pożądane jest, aby pierwsza wizyta odbyła się między 7 a 8 Badanie ogólne pacjentki i wywiad lekarski Badanie we wzierniku i lekarskie Ocena pH wydzieliny pochwowej Badanie cytologiczne Pomiar ciśnienia tętniczego krwi Badanie piersi Określenie wzrostu i masy ciała Ocena ryzyka ciążowego Kształtowanie zdrowego stylu życia Badania obowiązkowe: Grupa krwi i Rh Przeciwciała odpornościowe Morfologia krwi Badanie ogólne moczu Badanie stężenia glukozy we krwi na czczo VDRL Badanie ultrasonograficzne Badania zalecane: Konsultacja lekarza stomatologa Badanie HIV, HCV, badanie w kierunku toksoplazmozy (IgG i IgM), różyczki 11 - 14 Badanie ogólne pacjentki i wywiad lekarski Badanie we wzierniku i lekarskie na fotelu ginekologicznym Pomiar ciśnienia tętniczego krwi Pomiar masy ciała Ocena ryzyka ciążowego Ocena pH wydzieliny pochwowej Kształtowanie zdrowego stylu życia Badania obowiązkowe: Badanie ultrasonograficzne Badanie ogólne moczu Badania zalecane: Badanie w kierunku wad uwarunkowanych genetycznie: NT, NB, test podwójny - PAPP-A+bHCG 15 - 20 Badanie ogólne pacjentki i wywiad lekarski Badanie ginekologiczne (we wzierniku i na fotelu ginekologicznym) Ocena pH wydzieliny pochwowej Pomiar ciśnienia tętniczego krwi Pomiar masy ciała Ocena ryzyka ciążowego Kształtowanie zdrowego stylu życia Badania obowiązkowe: Morfologia krwi Badanie ogólne moczu Przeciwciała anty-Rh Badania zalecane: Badanie w kierunku wad uwarunkowanych genetycznie (test potrójny - bHCG, Estriol, AFP) 21 - 26 Badanie ogólne pacjentki i wywiad lekarski Badanie we wzierniku i lekarskie na fotelu ginekologicznym Ocena czynności serca płodu Pomiar ciśnienia tętniczego krwi Pomiar masy ciała Ocena pH wydzieliny pochwowej Ocena ryzyka ciążowego Kształtowanie zdrowego stylu życia Badania obowiązkowe: Badanie stężenia glukozy po doustnym podaniu 75 g glukozy (w 24-28 Badanie ultrasonograficzne Badanie ogólne moczu Badania zalecane: U kobiet z ujemnym wynikiem w I trymestrze - badanie w kierunku toksoplazmozy 27 - 32 Badanie ogólne podmiotowe i przedmiotowe Badanie we wzierniku i lekarskie na fotelu ginekologicznym Ocena pH wydzieliny pochwowej Ocena czynności serca płodu Pomiar ciśnienia tętniczego we krwi Pomiar masy ciała Ocena ryzyka ciążowego Przygotowanie do porodu, połogu, karmienia piersią i rodzicielstwa Badania obowiązkowe: Morfologia krwi Badanie ogólne moczu Przeciwciała odpornoœciowe Badanie ultrasonograficzne 33 - 37 Badanie ogólne pacjentki i wywiad lekarski Badanie położnicze Ocena wymiarów miednicy Badanie we wzierniku i lekarskie na fotelu ginekologicznym Ocena pH wydzieliny pochwowej Ocena czynności serca płodu Pomiar ciśnienia tętniczego krwi Badanie piersi Pomiar masy ciała Badania obowiązkowe: Badanie ogólne moczu Morfologia krwi Badania zalecane: W grupie kobiet ze zwiększonym ryzykiem populacyjnym lub indywidualnym ryzykiem zakażenia: VDRL, HIV, HCV Posiew w kierunku paciorkowców b-hemolizujšcych 38 - 39 Badanie ogólne pacjentki i wywiad lekarski Badanie położnicze Ocena czynności serca płodu Pomiar ciśnienia tętniczego Pomiar masy ciała Badania obowiązkowe: Badanie ogólne moczu po 40 Badanie ogólne pacjentki i wywiad lekarski Badanie położnicze Badanie we wzierniku lekarskie na fotelu ginekologicznym Ocena czynności serca płodu Pomiar ciśnienia tętniczego krwi Pomiar masy ciała Badania zalecane: Badanie ultrasonograficzne z ocenš masy płodu Badanie KTG 4. Krioterapia: Krioterapia- bezbolesna, bezkrwawa, szybka ( metoda usuwania zmian na tarczy szyjki macicy (błędnie nadżerek). Znajduje także zastosowanie w leczeniu brodawek wywołanych infekcją wirusem HPV (kłykciny), łatwo krwawiących nadżerek, nawracjacych stanów zapalnych wywołanych nadżerką, endometriozy na szyjce macicy. Zamrożona tkanka chroni zdrową tworząc "opatrunek" zapobiega zakażeniu gojącego się miejsca. Zamrożenie umożliwia wygojenie się miejsca leczonego bez powstania blizny co jest szczególnie ważne dla kobiet planujących ciażę (problem z blizną w czasie porodu, przedwczesne rozwieranie się szyjki przed terminem porodu). Zabieg zamrożenia wykonuje się po zakończonej miesiączce. Pacjentka przez 5 - 8 tygodni musi powstrzymać się od współżycia. 5. Choroby: Ektopia (błędnie zwana nadżerką): Ektopia części pochwowej szyjki macicy jest częstym stanem spotykanym u kobiet. Zmiana ta nie jest traktowana jako stan przedrakowy w przypadku prawidłowej cytologii. Zmiana na szyjce macicy może bardzo obficie wytwarzać śluz powodujący upławy, na które skarżą się pacjentki. Jedną z metod leczenia tej dolegliwości jest wlaśnie krioterapia. Przewlekłe zakażenie wirusem HPV - wirusem brodawczaka ludzkiego: Praktycznie nie ma raka szyjki bez poprzedzającej go infekcji HPV. Za czynniki ryzyka zakażenia HPV uważa się: wczesne rozpoczynanie współżycia seksualnego, dużą liczbę partnerów seksualnych, seks bez prezerwatyw a także czynniki dodatkowe: długotrwałą antykoncepcję hormonalną, palenie tytoniu, dużą liczbę przebytych porodów. Pomoc w wyeliminowaniu zakażeń HPV oferuje szczepionka zapobiegająca całkowicie długotrwałym infekcjom HPV typami 16/18 - związanymi z rozwojem 70% raków szyjki macicy. Rak błony śluzowej trzonu macicy: Etiologia raka błony śluzowej trzonu macicy jest wieloczynnikowa. Schorzenie to najczęściej dotyka kobiet otyłych, cierpiących na cukrzycę oraz nadciśnienie tętnicze. Najczęściej zgłaszanym objawem chorobowym jest nieprwidłowe krwawienie z dróg rodnych. Jedna z nieinwazyjnych metod diagnostycznych, możliwa do wielokrotnego powtarzania jest właśnie usg przezpochwowe. W przypadkach podejrzenia o zmiany patologiczne w jamie macicy należy poszerzyć diagnostykę o pobranie wycinków z jamy oraz kanału szyjki macicy - abrazja frakcjonowana lub pod kontrolą wzroku - histeroskopia. Rak jajnika: Rak jajnika jest trzecim co do częstości występowania i trzecim pod względem liczby zgonów nowotworem narządów płciowych u kobiet w Polsce. Mimo stosowania radykalnych zabiegów oraz efektywności leczenia chemioterapeutykami wciąż nie uzyskuje się spektakularnych wyleczeń. Do czynników ryzyka raka jajnika należą: czynniki rodzinne i genetyczne - rak jajnika w I stopniu pokrewieństwa (matka, siostra, córka) lub w I i II stopniu pokrewieństwa (babka, ciotka), zespół raka sutka i jajnika, zespół Lynch II (rak okrężnicy i odbytnicy, rak trzonu macicy, rak jajnika), wiek, dieta bogatotłuszczowa, pełne mleko, kawa, nikotyna, niepłodność, miejsce zamieszkania w krajach wysoko uprzemysłowionych z wyższym statusem socjoekonomicznym. Szczytowa zachorowalność to wiek 70-79 lat. Czynniki zmniejszające ryzyko raka - to przebyte ciąże, długotrwałe karmienie piersią, antykoncepcja hormonalna. Badanie profilktyczne w kierunku raka jajnika obejmuje badanie ginekologiczne, usg przezpochwowe oraz ocenę stężenia antygenu Ca 125 (stężenie powyżej 35 U/ml). Wskaźnik ten nie jest całkowicie swoisty dla raka jajnika i jego podwyższone stężenie można stwierdzić także w innych schorzeniach, takich jak endometrioza, mięśniak czy stany zapalne przydatków. Należy zawsze pamiętać, że wywiad i badanie ginekologiczne nadal pozostają ważnymi metodami w rozpoznawaniu tego nowotworu. Rak piersi: Rak piersi jest najczęściej rozpoznawanym nowotworem u kobiet w Polsce. W ciagu ostanich kilkunastu lat wzrosła ilość pacjentek zdiagnozowanych, równocześnie dzięki coraz powszechniej stosowanej wczesnej diagnostyce i postępowi w leczeniu tej choroby spadła liczba zgonów. Rak piersi wykryty i leczony we wczesnym etapie rozwoju rokuje dobrze. Najpowszechniej stosowaną metodą obrazowania zmian w piersiach jest mammografia. Pozwala ona na wykrywanie zarówno niewielkich zmian nowotworowych, jak i zmian, które stanowią etap pośredni na drodze przekształcania się w nowotwór złośliwy, czyli raka przedinwazyjnego. Mammografia wykonywana jest raz na 1-2 lata. Natomisat badanie ultrasonograficzne jest szczególnie polecane u młodszych kobiet przed 40. rokiem życia, gdyż w tym okresie bogato gruczołowa budowa piersi nie stanowi przeszkody dla prawidłowej oceny ultrasonograficznej. Badanie mammograficzne jest zalecane w Polsce dla kobiet powyżej 49. roku życia. W przypadku obciążenia rodzinnego diagnostykę należy rozpocząć już w wieku 8-10 lat młodszym. Regularne ćwiczenia fizyczne, utrzymywanie właściwej wagi ciała czy ograniczenie podaży alkoholu w diecie, pozwalają na obniżenie ryzyka wystąpienia tego nowotworu. 6. Antykoncepcja Mirena - system domaciczny: Antykoncepcja domaciczna po założeniu do jamy macicy uwalnia do organizmu hormon - lewonorgestrel ze stałą prędkością, w bardzo niewielkich ilościach. Powoduje to takie zmiany w śluzówce macicy, że utrudnione jest zagnieżdżenie się tam zapłodnionej komórki jajowej. Pod wpływem hormonu następuje zagęszczenie śluzu w kanale szyjkowym dlatego nasienie nie może się dostać do macicy, aby zapłodnić komórkę jajową. Zmniejsza się też ruchliwość plemników. Mirena ma także zastosowanie w leczeniu nadmiernych krwawień miesiączkowych (znaczne zmniejszenie ich obfitości już po trzech miesiącach). U niektórych kobiet krwawienie miesiączkowe może nawet okresowo zaniknąć, łagodzi również bóle miesiączkowe. Nie zaleca się stosowania systemu jako metody antykoncepcyjnej u młodych kobiet, które dotychczas nie rodziły. Przed założeniem systemu lekarz przeprowadzi badanie, włącznie z badaniem narządów miednicy mniejszej, badaniem piersi i badaniem cytologicznym. Lekarz powinien także wykluczyć ciążę i choroby przenoszone drogą płciową. Infekcje dróg rodnych powinny zostać wyleczone przed założeniem systemu. Lekarz określi położenie macicy i wielkość jamy macicy. Nie należy zakładać mireny, jeżeli podejrzewa się lub stwierdza którykolwiek z niżej wymienionych przypadków: ciążę , istniejące lub nawracające stany zapalne, infekcje macicy po poronieniu w ciągu ostatnich 3 miesięcy, dysplazja (nieprawidłowości w budowie) nabłonka szyjki macicy, nowotwór lub podejrzenie nowotworu szyjki lub trzonu macicy, niezdiagnozowane krwawienia z dróg rodnych, wrodzone lub nabyte nieprawidłowości w szyjce lub jamie macicy, jak np. mięśniaki zniekształcające jamę macicy, ostre schorzenia wątroby lub nowotwór wątroby, nadwrażliwość na jakikolwiek ze składników systemu Mirena. Więcej na Dopochwowy pierścień - system NuvaRing: NuvaRing to dopochwowy system o działaniu antykoncepcyjnym. Jest obecnie jedną z najnowocześniejszych metod antykoncepcji. Podstawowym mechanizmem działania antykoncepcyjnego preparatu jest zahamowanie owulacji i zagęszczenie śluzu szyjkowego (czyni go nieprzepuszczalnym dla plemników). Pacjentka umieszcza samodzielnie NuvaRing a następnie pozostawia go w pochwie przez okres 3 tygodni. Przed rozpoczęciem stosowania systemu należy przeprowadzić pełne badnie, obejmujące wywiad lekarski, badanie ginekologiczne i wywiad internistyczny oraz wykluczyć ciążę. Stosowanie tamponów nie wpływa na skuteczność antykoncepcyjną systemu; w niektórych przypadkach, podczas usuwania tamponu pierścień może wypaść. NuvaRing jest elastyczny i po założeniu przez pacjentkę dopasowuje się do ścian pochwy ulegając niewielkiemu rozciągnięciu po umieszczeniu w pochwie. Pierścień należy usunąć po 3 tyg. stosowania, w tym samym dniu tygodnia i o tej samej porze dnia, o której był założony. Przerwa w stosowaniu systemu wynosi 7 dni, w tym czasie, zazwyczaj po upływie 2-3 dni od usunięcia systemu powinno wystąpić krwawienie z odstawienia ("miesiaczka"). Po 7 dniach należy założyć kolejny pierścień. W pierwszym cyklu stosowania systemu należy założyć pierścień w pierwszym dniu krwawienia miesiączkowego. Można także rozpocząć stosowanie systemu między 2. a 5. dniem cyklu, jednak wtedy przez pierwsze 7 dni stosowania systemu należy stosować dodatkową barierową metodę antykoncepcji (prezerwatywa). Nadwrażliwość na składniki systemu, zakrzepica żylna występująca obecnie lub w przeszłości (zakrzepica żył głębokich, zatorowość płucna), zakrzepica tętnicza występująca obecnie lub w przeszłości (udar naczyniowy mózgu, zawał mięśnia sercowego) lub objawy zapowiadające zakrzepicę (np. dławica piersiowa, przemijający napad niedokrwienny), predyspozycje do występowania zakrzepicy żył lub tętnic, migrena z ogniskowymi objawami neurologicznymi w wywiadzie, cukrzyca ze zmianami naczyniowym, zapalenie trzustki występujące obecnie lub w przeszłości, ciężka choroba wątroby obecnie lub w przeszłości (do czasu powrotu parametrów czynności wątroby do normy), nowotwór wątroby (łagodny lub złośliwy) stwierdzony obecnie lub w wywiadzie, obecność lub podejrzenie złośliwych nowotworów narządów rodnych lub piersi, zależnych od hormonów płciowych, niewyjaśnione krwawienia z dróg rodnych, karmienia piersią. (informacja producenta) Antykoncepcja w trakcie laktacji: Azalia Doustny preparat antykoncepcyjny zawierający tylko progestagen - dezogestrel. Może być stosowany w czasie karmienia piersią i u kobiet, które nie mogą bądź nie chcą stosować estrogenów. Działanie antykoncepcyjne preparatu polega przede wszystkim na hamowaniu owulacji oraz zwiększaniu lepkości śluzu znajdującego się w szyjce macicy. Przed rozpoczęciem stosowania systemu należy przeprowadzić pełne badnie, obejmuące wywiad lekarski (w tym wywiad rodzinny), badania ginekologiczne i internistyczne oraz wykluczyć ciążę. Przeciwwskazania: nadwrażliwość składniki preparatu, ciąża lub jej podejrzenie, czynna choroba zakrzepowo-zatorowa żył, ciężkie choroby wątroby (występujące obecnie lub w przeszłości) do czasu uzyskania prawidłowych wyników testów czynnościowych wątroby, nowotwory progestagenozależne, krwawienie z dróg rodnych o nieznanej etiologii. Preparat należy przyjmować doustnie, raz dziennie o tej samej porze dnia przez 28 kolejnych dni. Przyjmowanie tabletek z następnego opakowania należy rozpocząć następnego dnia po zakończeniu poprzedniego opakowania. Rozpoczęcie stosowania preparatu: jeżeli przez ostatni miesiąc pacjentka nie stosowała żadnej hormonalnej metody antykoncepcyjnej - pierwszą tabletkę należy przyjąć w pierwszym dniu cyklu (w pierwszym dniu krwawienia miesiączkowego), przyjmowanie tabletek można również rozpocząć między 2 a 5 dniem cyklu, jednak w tym przypadku należy zastosować dodatkową metodę antykoncepcji przez pierwszych 7 dni przyjmowania tabletek w pierwszym cyklu (informacja producenta). Plaster antykoncepcyjny - preparat EVRA To wygodna metoda antykoncepcji hormonalnej, w postaci plastra przyklejanego jeden raz w tygodniu. Evra to cienki, beżowy plaster w kształcie kwadratu. Preparat nosi się przyklejony na ciele przez 1 tydzień. Preparat można nosić w czterech okolicach ciała: na pośladkach, podbrzuszu, górnej części tułowia lub na zewnętrznej części ramienia. Preparat działa poprzez hamowanie wydzielania gonadotropin w następstwie działania estrogenowego i progestagenowego etynyloestradiolu i norelgestrominu. Podstawowym mechanizmem działania jest zahamowanie jajeczkowania, ale do działania antykoncepcyjnego mogą przyczyniać się także zmiana właściwości śluzu szyjkowego oraz zmiany w endometrium. Przed rozpoczęciem stosowania systemu należy przeprowadzić pełne badanie, obejmujące wywiad lekarski (w tym wywiad rodzinny), badania ginekologiczne i wywiad internistyczny oraz wykluczyć ciążę, nadwrażliwość na substancje czynne lub którykolwiek ze składników pomocniczych preparatu. Zakrzepica żylna obecnie lub w wywiadzie, z wystąpieniem lub bez zatorowości płucnej, zakrzepica tętnicza obecnie lub w wywiadzie (np. zaburzenia krążenia mózgowego, zawał mięśnia sercowego, zakrzepica tętnicy siatkówki) lub objawy zapowiadające zakrzepicę (np. dławica piersiowa, przejściowy atak niedokrwienny), migrena z aurą ogniskową. obecność poważnych lub licznych czynników ryzyka wystąpienia zakrzepicy tętniczej: ciężkie nadciśnienie tętnicze (utrzymujące się ciśnienie tętnicze krwi 160/100 mm Hg lub więcej), cukrzyca ze zmianami naczyniowymi. Możliwość występowania wrodzonej predyspozycji do rozwoju zakrzepicy żylnej lub tętniczej, jak upośledzona aktywacja białka C, niedobór antytrombiny III, niedobór białka C, niedobór białka S, hiperhomocysteinemia, występowanie przeciwciał przeciwfosfolipidowych (przeciwciała przeciwkardiolipinowe, antykoagulant toczniowy). Rozpoznany rak piersi lub podejrzenie raka piersi, rak endometrium lub inny nowotwór estrogenozależny. Zaburzenia czynności wątroby zależne od ostrych lub przewlekłych chorób miąższu wątroby, gruczolak lub rak wątroby. Niezdiagnozowane nieprawidłowe krwawienie z dróg rodnych. (informacja producenta). Dwuskładnikowe tabletki antykoncepcyjne: Pigułka antykoncepcyja jest najpowszechniejszą obecnie metodą antykoncepcyjną. Wszystkie tabletki zawierają etynyloestradiol i składnik progestagenny w różnych dawkach w zależności od ich typu i rodzaju. Podawanie jednocześnie obu typów hormonów daje efekt w postaci blokowania owulacji, zagęszczania śluzu szyjkowego oraz zmiany budowy endometrium. Tabletki jednofazowe (monofazowe) - wszystkie tabletki w opakowaniu zawierają taką samą ilość hormonów, np. niskodawkowe z 20 mikrogramami etynyloestradiolu: Harmonet, Logest, Mercilon, Novynette, Yasminelle, tabletki z 30 i więcej mikrogramiami etynloestradiolu: Cilest, Microgynon, Rigevidon, Stediril, Yasmin. Tabletki dwu i trójfazowe - w opakowaniu znajdują się dwa lub trzy rodzaje tabletek z różną zawartością hormonów. Środkowa seria zawiera najczęściej zwiększoną dawkę estrogenów, a kolejne serie zawierają coraz większe dawki progestagenów (Milvane, Triquilar) Zalety: bardzo wysoka skuteczność antykoncepcyjna, metoda prosta i wygodna w użyciu, wysoka odwracalność efektu antykoncepcyjnego - już od następnego cyklu, zmniejszenie obfitości krwawień miesiączkowych oraz dolegliwości bólowych toważyszących miesiaczce, zmniejszenie ryzyka wystąpienia ciąży ektopowej i torbieli jajnika, zmniejszenie ryzyka wystąpienia raka jajnika, raka endometrium (błony śluzowej macicy), oraz nowotworów łagodnych piersi, zmniejszenie częstości występowaniu zapaleń miednicy mniejszej (PID). Cykl miesiączkowy staje się regularny. Wady: relatywnie częste zmniejszenie popędu sksualnego (libido), możliwość wystąpienia skutków ubocznych i związanych z nimi działań niepożądanych, możliwość obniżenia skuteczności podczas przyjmowania niektórych leków. Tabletki nie chronią przed chorobami przenoszonymi drogą płciową, konieczność regularnego przyjmowania, zwiększenie ilości i częstości kontaktów seksualnych zwiększa ryzyko infekcji HPV, a to z kolei może zwiększać ryzyko raka szyjki macicy (nie sama pigułka, ale ewentualna zmiana zachowań seksualnych). Przeciwwskazania: ciąża, nadciśnienie tętnicze, choroba zatorowo-zakrzepowa u pacjentki lub jej przebycie, choroba niedokrwienna serca, choroby układu krążenia u pacjentki i w rodzinie, choroby wątroby i zaburzenia jej funkcji, (zapalenie, marskość, stłuszczenie), zaawansowana lub długotrwała cukrzyca,bóle migrenowe powodujące ogniskowe objawy neurologiczne, krwawienia z dróg rodnych z nie znanych przyczyn, długotrwałe unieruchomienie, planowane zabiegi chirurgiczne, palenie papierosów - szczególnie u pacjentek po 35 roku życia. Pierwsza wizyta u ginekologa a owłosieniePierwsza wizyta u ginekologa – pytania, które możesz zadaćPierwsze badanie ginekologiczne – do kogo się wybrać?Jak wygląda pierwsza wizyta u ginekologa?Pierwsza wizyta ginekologiczna na finiszuWiedza w pigułcePierwsza wizyta u ginekologa a owłosienieSiedzenie w rozkroku na mitycznym fotelu ginekologicznym, pobranie cytologii, badanie USG – zdaję sobie sprawę, że wyobrażenia na temat tego, jak właściwie wygląda pierwsza wizyta u ginekologa, mogą wywoływać u młodych osób wiele emocji. Po pierwsze musimy zdać sobie sprawę, że ginekolog to lekarz, który specjalizuje się w dbaniu o narząd rodny i to, co nas wprawia w dyskomfort, dla niego jest codziennością. Co to oznacza dla Ciebie? Że z okazji badania ginekologicznego nie musisz od razu biec do kosmetyczki na depilację bikini, jeśli od miesiąca się nie goliłaś – serio, absolutnie nie ma takiej potrzeby. Producentom maszynek do golenia bardzo zależy, abyśmy wierzyły, że nie ma higieny intymnej bez ich produktów, ale to zwyczajnie nieprawda. To, jaką bieliznę założysz, też nie jest ważne – liczy się to, żeby być świeżą i tyle ;) Bądź sobą i przygotuj się do wizyty zgodnie z własnymi upodobaniami, bo lekarz nie będzie (a przynajmniej NIE POWINIEN!) oceniać Twojej intymnej fryzury pod tym względem (wyjątek: ocena owłosienia łonowego przy zaburzeniach dojrzewania / zaburzeniach hormonalnych).Pierwsza wizyta u ginekologa – pytania, które możesz zadaćPrzed pierwszą wizytą u ginekologa na pewno masz w głowie wiele pytań. Zastanawiasz się, czy je zadać, czy nie są głupie albo niemoralne… Główna zasada, którą powinna znać każda osoba: w gabinecie ginekologicznym nie ma głupich pytań! Tutaj rozmawiamy o antykoncepcji, upławach, seksie, problemach dotyczących współżycia, kłopotach z zajściem w ciążę i o wszystkim, co związane z posiadaniem sromu, pochwy czy macicy. Przed lekarzem nie musisz się niczego wstydzić, choć rozumiem, że początkowo możesz odczuwać dyskomfort, szczególnie jeżeli jesteś nieśmiała z ginekolog na koniec wizyty nie zapyta, czy masz jakieś pytania, to dobry moment, aby zadać je samodzielnie. Warto jeszcze przed wizytą spisać je wszystkie na kartce – wtedy o niczym nie zapomnisz (a rozumiem doskonale, że podczas pierwszej wizyty u ginekologa może pojawić się stres). Ważne, żebyś po zakończeniu konsultacji znała odpowiedzi na wszystkie swoje wątpliwości. Pierwsze badanie ginekologiczne – do kogo się wybrać?No dobrze, ale do kogo najlepiej się umówić na pierwszą wizytę u ginekologa?Ginekolodzy, jak to ludzie, bywają różni. Najlepiej szczerze porozmawiać z bliskimi kobietami i zwyczajnie zrobić „casting”. Jeżeli nie czujesz się zbyt pewnie, zastanów się, czy jest coś, co pozytywnie wpłynie na Twój komfort podczas wizyty. Przykładowo niektóre osoby preferują ginekolożki zamiast ginekologów – ze względu na to, że swobodniej się czują z kimś, kto również występuje od czasu do czasu w roli pacjentki. Ale wiesz, nie ma co do tego zasady, mężczyźni także są kompetentni i profesjonalni. Wybierasz Ty :) Jednocześnie miej świadomość dostępnych opcji – przykładowo przy problemach endokrynologicznych warto się udać do ginekologa ze specjalizacją z endokrynologii pamiętać, że jako osoba niepełnoletnia nie powinnaś być w gabinecie sama – zamiast tego stawiasz się u lekarza ze swoim opiekunem jeszcze jedna sprawa: do ginekologa nie potrzebujesz wygląda pierwsza wizyta u ginekologa?Pytania, które mogą paśćNo dobrze, pytania spisane, ginekolog wybrany, ale właściwie co się będzie działo w tym gabinecie w czasie pierwszej wizyty?Początkowo czeka Cię rozmowa, w trakcie której lekarz zbierze ogólny wywiad. Dlaczego zjawiłaś się w gabinecie – czy wynika to z konkretnego powodu, czy to tylko wizyta kontrolna? Jesteś jeszcze przed rozpoczęciem współżycia czy prowadzisz już życie seksualne? Czy jesteś w ciąży?Zostaniesz spytana również o zdrowie. Czy na coś chorujesz? Czy przyjmujesz jakieś leki na stałe? Zaobserwowałaś jakieś problemy intymne, niepokojące dolegliwości (na przykład bolesne miesiączki)? Może miałaś jakieś operacje? Czy w Twojej rodzinie występowały choroby nowotworowe?Padnie też pewnie pytanie o samobadanie piersi. No i najważniejsze z nich, które za każdym razem zaskakuje (tutaj fanfary): kiedy pojawiła się ostatnia miesiączka (chodzi o dokładną datę pierwszego dnia krwawienia) i ile trwa Twój cykl miesiączkowy? Te informacje są niezbędne, bo lekarz musi wiedzieć, w jakiej fazie cyklu jesteś i czego może się spodziewać podczas chodzi o termin konsultacji, warto wziąć pod uwagę cykl menstruacyjny i umówić się na wizytę po zakończeniu miesiączki. Takie przygotowanie jest dobre również dla Ciebie i Twojego spokoju ducha – myślę, że Ty sama jako pacjentka czułabyś się zwyczajnie niekomfortowo, gdyby w trakcie wizyty pojawiło się kontekście okresu istotna jest także jego regularność („regularność” to od 2 do 3 dni wahania), obfitość i ewentualne krwawienia międzymiesiączkowe. Przypomnij sobie też, ile miałaś lat, gdy wystąpiła pierwsza że wszystko to brzmi jak szkolne odpytywanie, ale uwierz mi, że wywiad jest równie ważny, jak samo i co dalej? O tym, czego się spodziewać podczas badania ginekologicznegoAch, ten ukochany przez wszystkich fotel ginekologiczny! Zaraz będziesz miała szansę wypróbować go na większości gabinetów jest możliwość wcześniejszego skorzystania z toalety i założenia tiulowej spódniczki czy ciapków, zazwyczaj udostępnianych pacjentkom. Na pierwszą wizytę warto mimo wszystko zabrać dłuższą koszulkę czy własną spódnicę, żeby w przypadku braku produktów jednorazowych nie obawiać się o swoje samopoczucie. Tego typu dodatki sprawią, że poczujesz się mniej przebraniu się wróć do lekarza i podejdź do fotela. Żeby na niego wejść, spokojnie na nim usiądź (jeżeli jest za wysoko, skorzystaj z podestu) i się oprzyj. Dopiero teraz załóż nogi na podpórki i zsuń pupę maksymalnie do dołu – dokładnie tak, żebyś miała wrażenie, że zaraz się zsuniesz. Dzięki temu badanie będzie mniej nieprzyjemne, a na pewno nie się, wziernik ginekologiczny nie jest najlepszym, co mogło Cię spotkać. Postaraj się jednak rozluźnić – w ten sposób wszystko przebiegnie dużo płynniej. Jeśli chodzi o badanie cytologiczne, to w większości przypadków nawet go nie poczujesz – lekarz za pomocą specjalnej szczoteczki z gumy pobiera wymaz z kanału szyjki macicy i jej części pochwowej. Przy pobraniu wymazu z pochwy – to samo, to tylko pałeczka kosmetyczna z dłuższym patyczkiem :)W przypadku badania osób, które nie współżyły, podczas pierwszej wizyty ginekologa interesują zewnętrzne narządy płciowe. Ocenia skórę, węzły chłonne, hymen, a także palpacyjnie bada brzuch. W wyjątkowych sytuacjach, tylko kiedy zajdzie taka konieczność, używa ekstremalnie małego wziernika, który nie uszkadza hymenu. Możliwe jest badanie per rectum, które pomaga w ocenie narządu rodnego przez ściany odbytnicy, oraz USG transrektalne w celu wizualizacji macicy, jajników i całej miednicy mniejszej. Przeszłyśmy przez badanie ginekologiczne – teraz czas na USG transwaginalne. Nasza wizyta idzie już z górki! Lekarz ocenia nie tylko naszą macicę i jajniki, ale też całą miednicę mniejszą pod kątem obecności innych zmian strukturalnych czy płynu w jamie brzusznej. Tutaj istotna jest faza naszego cyklu (pytanie o ostatnią miesiączkę). W zależności od dnia cyklu inaczej wygląda nasze endometrium (błona śluzowa macicy), jajniki i znajdujące się w nich pęcherzyki. Czasami wynikiem USG może być zalecenie powtórnego badania po miesiączce, gdy endometrium będzie supercienkie i zmieni się morfologia także transrektalna wersja tego badania. Pacjentka leży na boku, tyłem do lekarza, który przez odbyt wprowadza sondę. I tutaj kończą się różnice, bo ginekolog dokładnie tak samo ocenia całą miednicę badanie piersi konieczne jest podczas każdej konsultacji? W trakcie pierwszej wizyty – na pewno tak. Lekarz pokaże Ci technikę i zaleci badanie, które powinnaś wykonywać regularnie raz w miesiącu. Z doświadczenia wiem, że różnie z tym bywa, ale musisz pamiętać o jednym – piersi badamy zawsze w tej samej fazie cyklu, bo Twoja miesiączka też na nie wpływa. Jeżeli masz obciążony wywiad rodzinny – Twoja mama, babcia lub ciocia chorowały na raka piersi – dobrze jest wykonać USG, przy czym trzeba wziąć pod uwagę, że to najczęściej wiąże się z wizytą u zajmującego się tym wizyta ginekologiczna na finiszuWracamy do łazienki, żeby w końcu się ubrać i znowu usiąść na krzesełku, z którego startowałyśmy. Uff… No dobrze, ale kiedy następna wizyta? Co roku! Wiem z doświadczenia, że w życiu bywa ciężko z systematycznością, ale regularne badania są po prostu ważne dla Twojego zdrowia – serio, nie odkładaj konsultacji na wieczne jutro. Najlepiej jest wybrać sobie jeden miesiąc, kiedy będziemy odwiedzać ginekologa, żeby się zbadać i zrobić cytologię. Oczywiście, przy stosowaniu antykoncepcji, konkretnych chorobach czy też po prostu wtedy, gdy z jakiegoś powodu tak uzna lekarz, wizyty odbywają się częściej, ale przy założeniu, że nic Ci nie dolega, badanie raz do roku powinno być nadzieję, że choć trochę pomogłam Ci się uporać ze stresem, jaki może wywoływać pierwsza wizyta u ginekologa. Wiesz już, czego się spodziewać, jak wygląda konsultacja, na czym polegają badania, o co możesz zostać zapytana i o co sama możesz zapytać (o wszystko!). Ten poradnik został stworzony z myślą o tym, aby jak najlepiej przygotować Cię do tego stresującego dnia. Wizyta u ginekologa przyprawia o lęk większość nastolatek i młodych kobiet. Jednak wizyta u tego specjalisty powinna być naturalna, ponieważ z punktu widzenia zdrowia ma ona ogromne znaczenie. Do ginekologa warto wybrać się po raz pierwszy przed rozpoczęciem współżycia, o ile wcześniej nie pojawią się inne wskazania. Wizyta na pewno będzie mniej stresująca, jeżeli odbędzie się, zanim jej powodem będą problemy intymne (np. infekcja) czy ciąża. Jak się do niej przygotować? Pierwsza wizyta u ginekologa – o czym warto wiedzieć?Na początku musimy zaznaczyć, że nie ma się czego bać! Jeżeli odpowiednio zapoznasz się z najważniejszymi informacjami, które są związane z wizytą u ginekologa, sama konsultacja będzie dla Ciebie mniej stresująca i w jej trakcie poczujesz większy komfort psychiczny. Pamiętaj, że:umawiając się na wizytę do ginekologa, nie potrzebujesz skierowania;możesz samodzielnie wybrać lekarza; to od Ciebie zależy, czy będzie to kobieta, czy mężczyzna;jeżeli jesteś niepełnoletnia, na wizytę musisz udać się z opiekunem (nie musi być on obecny przy badaniu, jednak informacja o stanie Twojego zdrowia zostanie mu przekazana tuż po wizycie). Pacjentki, które nie rozpoczęły jeszcze współżycia, na pierwszą wizytę mogą wybrać się do ginekologa dziecięcego. Badanie przebiega wówczas nieco inaczej niż podczas tradycyjnej wizyty – lekarz, chcąc zbadać macicę, wprowadza palce do odbytu i drugą ręką delikatnie uciska brzuch. Istnieją nawet gabinety specjalnie przystosowane do takich ginekologa najlepiej wybrać się zaraz po zakończeniu miesiączki. Wtedy obraz USG jest bardzo czytelny, a ewentualne zmiany najbardziej u ginekologa nie wymaga specjalnych przygotowań oprócz zachowania podstawowych zasad higieny. Nie jest potrzebna depilacja miejsc intymnych ani stosowanie dezodorantów. Pacjentki często zastanawiają się, czy na czas badania można pozostać w butach i skarpetkach, na co odpowiadamy – jak najbardziej można 🙂 Jeśli chodzi o strój, ważne, aby był on wygodny i abyś czuła się w nim komfortowo. Zamiast spodni możesz włożyć spódnicę lub sukienkę, co umożliwi Ci jej podciągnięcie w trakcie wizyta u ginekologa – o co pyta lekarz?Podczas pierwszej i kolejnych wizyt lekarz pyta o:powód wizyty,dolegliwości (jeśli występują),datę ostatniej miesiączki (pierwszy dzień krwawienia),częstość występowania miesiączki (długość cyklu),stosowane leki (w tym antykoncepcję hormonalną).Warto zapisać sobie odpowiedzi, ponieważ w warunkach stresu łatwo zapomnieć najprostszych, oczywistych przebiega właściwe badanie?Badanie przez lekarza zajmuje kilka minut. Doświadczony lekarz wie, jak bardzo krępujące jest dla pacjentki siedzenie na fotelu ginekologicznym, dlatego przeprowadzi badanie sprawnie i najszybciej, jak to tylko możliwe. Podstawowym badaniem diagnostycznym, które wykonuje lekarz ginekolog, jest cytologia. Polega ona na pobraniu wymazu komórek szyjki macicy za pomocą specjalnej szczoteczki. Następnie ogląda się go pod mikroskopem i ocenia ewentualne nieprawidłowości. To bardzo ważne badanie. Wszelkie wykryte odstępstwa od normy są wyleczalne niemal w 100%, co pozwala uniknąć zachorowania na raka szyjki macicy – siódmego pod względem zachorowalności na nowotwory wśród cytologię należy wykonać między 18. a 20. rokiem życia lub wcześniej, jeżeli kobieta rozpoczęła współżycie. Badaniu należy poddawać się nie rzadziej niż raz na 3 lata lub częściej, jeżeli istnieją do tego wskazania, np. infekcja wirusem brodawczaka ludzkiego HPV, którego obecność jest ściśle powiązana z rozwojem raka szyjki również:Badanie cytologiczne – sprawdź, dlaczego jest takie ważneNiekiedy lekarz może zadecydować o wykonaniu badania USG. Dokładniejszym badaniem jest USG przezpochwowe, które pozwala dokładnie przyjrzeć się macicy i jajnikom, a także wykryć nieprawidłowości. U kobiet, które jeszcze nie współżyły, wykonuje się standardowe USG jamy lekarze wykonują również badanie piersi. Jest ono niezwykle istotne w kontekście profilaktyki nowotworu piersi, na który zapadają coraz młodsze kobiety, nawet dwudziestokilkuletnie. Istotne jest także samobadanie piersi – ich “poznanie” i nabranie nawyku regularnego badania, np. pod prysznicem, co daje możliwość szybkiego wykrycia wszelkich nieprawidłowości w ich również:Profilaktyka raka piersi. Czy możemy zapobiec chorobie?Jak widzisz, podczas wizyty nie dzieje się nic, czego mogłabyś się obawiać. Pamiętaj, że lekarz ginekolog wykonuje swoją pracę, a z większością problemów, z którymi zgłaszają się do niego pacjentki, ma do czynienia na co dzień. Im szybciej kobieta przyzwyczai się do regularnych wizyt u tego specjalisty, tym łatwiej będzie mogła zadbać o swoje zdrowie i bez zbędnego stresu zgłosić się do lekarza w przypadku pogorszenia stanu zdrowia.

co przed wizytą u ginekologa